Je eigen boek
Als je tot de ontdekking komt dat je leven best wat waard is (geweest) en dat je daar wel een boek over zou kunnen schrijven, wordt het tijd omdat goed aan te pakken en daar eens goed te voor gaan zitten. Veel mensen spelen met de gedachte een boek te schrijven, maar zetten dat vaak niet door.
Hoe zit dat met jou? Heb je ook wel eens gedacht een boek over je leven te schrijven.? Je eigen levensverhaal in een boek. Je eigen leven in kaart brengen?
Waarom zou je je eigen boek willen hebben?
Er zijn verschillende redenen om een boek over je leven te willen hebben. Bijvoorbeeld om herinneringen of gebeurtenissen niet te vergeten of om die vast te leggen voor het nageslacht. Of misschien word je een beetje vergeetachtig en ben je bang dat je geheugen achteruit gaat, waardoor je bepaalde momenten niet meer kunt herinneren. Maar het kan natuurlijk ook omdat je zoveel hebt meegemaakt dat je dit graag wil delen met de rest van de wereld.
Ook kun je door het schrijven over jouw leven je kinderen, klein- en achterkleinkinderen de kans geven zich een beeld te vormen over hoe jij in het leven staat of stond. Zij kunnen dan hun eigen doen en laten toetsen. Dat kan voor hen een welkome verrijking zijn. Maar ook kun je een levensboek gebruiken om "af te rekenen" met een bepaalde periode in je leven of dat met het beschrijven van een bepaalde periode, je anderen deelgenoot kan maken van wat er in die periode is gebeurd om te bewijzen dat je gelijk had.
Is een levensboek alleen voor oude mensen?
Nee, zeker niet. Ook als je jong bent kan het (be)schrijven van je levensloop leiden tot een mooi document. Ook hier kunnen verschillende redenen zijn om al op jonge leeftijd een boek te schrijven. Als je leven niet zo loopt als de de gemiddelde Nederlander, is het de moeite waard om dat op te (laten) schrijven. Denk dan aan een leven vol turbulentie, onverwachte gebeurtenissen, kleine- of grote drama's, kleine- grote zakelijke sucessen, bijzondere periodes (relaties, ziekte, uitzending naar oorlogsgebieden), grote feesten enz. enz.. Er is altijd wel een reden om je leven, of een periode daaruit, op papier te zetten. Om die periode niet te vergeten. Om anderen deelgenoot te maken, om ze iets duidelijk te maken, ze iets te vertellen.
Adoptie
Ben je misschien geadopteerd? In wat voor gezin ben je opgegroeid? Was je het enige kindje in huis, of woonde je bij een familie die meerdere adoptiekinderen in huis had? Heb jij behoefte om je verhaal te doen? Neem dan gerust ook contact op.
Historische waarde
Wat laat je achter als je er straks niet meer bent? Geld en herinneringen? Zou het niet mooi zijn als je een document achterlaat waarin je leven beschreven staat? Een document waar je levensmotto, je idealen, je stokpaardjes in terug te vinden zijn? Is jouw leven het waard langer herinnerd te worden dan de periode dat je op deze aarde was? Als je denkt, verhip, eigenlijk nooit aangedacht, dan is het tijd om even contact met mij op te nemen.
Handig voor verzorgers en therapeuten
Een boek dat over jou gaat is ook een goed hulpmiddel voor therapeuten, coaches en verzorgers. Een beschrijving van wat je hebt meegemaakt helpt het genezingsproces versnellen.
Er zijn een paar mogelijkheden om tot een boek te komen:
Je doet het zelf.
Je pakt pen en papier en begint te schrijven. Als de tekst in orde is ga je naar een drukker en laat daar je boek drukken. Dit is een prima manier en daar is niets mis mee.
Het is zelfs een voordeel omdat je echt alles zelf in de hand hebt. Dat je zelf beschrijft wat je wilt en dat je niet voor verrassingen komt te staan. Maar er is ook een nadeel. Je kijkt zelf vaak vanuit een bepaald perspectief naar je eigen doen en laten. Een invalshoek die gekleurd is door je ervaringen die daardoor niet altijd objectief is. De kans bestaat dat daardoor belangrijke onderwerpen niet volledig worden beschreven. Ook kan het natuurlijk zijn dat het je moeite kost je gedachten en herinneringen goed op papier te krijgen.
Laten schrijven.
Je kunt je boek ook laten schrijven. De schrijver komt bij je langs. Met elkaar stel je samen vast waar het boek over moet gaan. Aan de hand van die uitgangspunten ga je met elkaar in gesprek en krijgt het boek gaandeweg vorm. Elke keer wordt teruggekeken naar wat er de vorige keer is gezegd. De interviewer zal ook doorvragen over bepaalde onderwerpen, zo komt de "onderste steen" boven. Met dat doorvragen komen er vaak gedachten en herinneringen naar boven die het boek extra inhoud geeft. Ook hier geld dat de inhoud van het boek altijd en alleen met goedkeuring tot stand komt. Als je er iets niet in wil, komt dat er ook niet in.